БАЯРЫ – 1) вышэйшы слой уплывовага і заможнага люду, вядомы з часоў першага летапіснага ўпамінання Кіева, Полацка, Ноўгарада;


2) ваеннаслужылыя людзі ў ВКЛ. У ХІІІ – ХVІ стст. большасць з іх атрымала саслоўныя прывілеі і надзелы зямлі з абяцаннем несці вайсковую службу; частка баяр да канца XVI ст. аформілася як шляхецкае саслоўе, а частка (без заслуг, адпаведна і бедная) ужо мала чым адрознівалася ад простых сялян;

3) катэгорыя сялян у другой палове ХVII – ХVIII стст., якія за свой надзел плацілі чынш (тлумачэнне таксама будзе пазней), спаўнялі павіннасці і па сутнасці былі запрыгоненыя.