БУБЕН, барабан – беларускі народны мембранны музычны інструмент. Драўляны альбо металічны абруч («рэшата»), абцягнуты з аднаго боку скурай (сабакі, цяляці, казляняці). У падоўжаных проразях – штыфты (стрыжні) з парамі рухомых круглых бляшак («ляскотак»). Пад скурай накрыж падвязаны бразготкі.


Гук узнікае пры патрэсванні бубна, ударах па мембране пальцамі, далонню, кулаком або драўлянай калатушкай, вібрыруючым трэнні вялікім пальцам па скуры. На бубне можна дабіцца рознагукавога і дынамічнага гучання. Назва «бубен» вядомая здаўна – з ваенных бітваў і забаў скамарохаў. Пашыраны быў па ўсёй Беларусі, ужываўся пры выкананні асобных рытмічных танцаў і вясельных маршаў.