БЯЛЕННЕ — спецыяльныя спосабы апрацоўкі льняной пражы ці даматканага палатна, у выніку якіх натуральны колер лёну выбельваўся. Звычайна бялілі пражу, прызначаную для ўтку ўзорыстых многанітовых ці перабіраных тканін (ручнікоў, абрусаў і інш.). Маткі пражы вымочвалі ў шчолаку, залівалі ў жлукце, паласкалі і развешвалі на сонцы. Палатно вымочвалі, выбівалі пранікам на рэчцы, паласкалі, а затым рассцілалі на роснай траве (прадвеснем на снезе) для бялення пад сонечнымі промнямі. Такі спосаб бялення бытаваў да сярэдзіны 20 ст., пасля паступова выцесніўся бяленнем пры дапамозе хімічных рэчываў.