ЛАЗЬБІНЫ – частаванне ў дзень асноўнага медазбору. У мінулым звычай быў пашыраны сярод пчаляроў, якія трымалі супольных пчол. На лазьбіны запрашаліся сваякі, сябры, бліжэйшыя суседзі. За святочны стол садзіліся пасля падрэзкі і размеркавання мёду паміж супольнікамі. За бяседай абмяркоўвалі гаспадарчыя справы па ўтрыманні сябэрных пчол, вызначалі абавязкі кожнага супольніка на наступны год, дзяліліся навінамі, спявалі песні. З дакладнай этнаграфічнай верагоднасцю лазьбіны апісаў Якуб Колас у паэме «Новая зямля» (раздзел «Падгляд пчол»).