ЛЁЗНА – гарадскі пасёлак, цэнтр Лёзненскага раёна. На р.Мошна, чыгуначная станцыя на лініі Віцебск – Смаленск. За 40 км на паўночны ўсход ад Віцебска. Аўтадарогамі звязаны з Віцебскам, Смаленскам, Янавічамі, Арэхаўскам. Насельніцтва 6678 чалавек (2008).


Заснаванае ў 1-й палове XVII ст. Агінскімі. З 1772 г. мястэчка ў складзе Расіі, цэнтр воласці Аршанскага павета. У 1786 г. Агінскімі была пабудавана мураваная ўніяцкая (пазней стала праваслаўнай) царква (разбураная ў 1961-я гг.).


Пад час вайны 1812 г. у Лёзне 2 тыдні стаяў 3-ці корпус маршала М.Нея.


Тады ж тут праводзіліся 4 кірмашы на год, былі развіты сталярнае, сукнавальнае, гарбарнае, кравецкае рамёствы.

У 1866 – 1867 гг. быў адкрыты рух па Рыга-Арлоўскай чыгунцы, што прайшла праз мястэчка, у Лёзне пабудавана чыгуначная станцыя. У 1865 г. адкрыта народнае вучылішча, а ў 1875 г. пры чыгуначнай станцыі пачала дзейнічаць царкоўна-прыходская школа, у 1887 г. рэарганізаваная ў 4-класнае народнае вучылішча. У 1880-я гг. у Лёзне было 26 крамаў, размяшчалася валасное праўленне, працавала бальніца.


У 1919 г. Лёзна ўвайшло ў склад РСФСР, з 1924 г. – у БССР, стала цэнтрам Лёзненскага раёна. З 27 верасня 1938 г. – гарадскі пасёлак. 17 ліпеня 1941 г. акупавана нямецка-фашысцкімі захопнікамі, было спалена. 8 кастрычніка 1943 г. пасёлак вызвалены.

Радзіма мастака Марка Шагала.


Цэнтр сучаснага Лёзна забудаваны 3-5-павярховымі цаглянымі будынкамі, ва ўсходняй частцы створаны мікрараён з 3-5-павярховых жылых дамоў, вядзецца катэджавае будаўніцтва.


У 1963 г. на базе харавога калектыву медработнікаў раённай бальніцы створаны Лёзненскі хор Дома культуры (у 1983 г. нададзена званне народны). Выконвае 4-галосыя творы, манера выканання народная, у рэпертуары апрацоўкі народных песень, творы беларускіх кампазітараў.