МЕДАГОНКА — машынка для выдалення мёду з сотаў. Лакальныя назвы пушніца, цэнтрабежка. Вынайдзена ў 1865 г. чэшскім пчаляром-аматарам Ф.Грушкай. Разам са сканструяваным П.Пракаповічам рамовым вулеем і прапанаваным у 1857 г. I.Мерынгам спосабам прыгатавання штучнай вашчыны паклала пачатак сучаснаму этапу пчалярства.

Вядомы медагонкі розных канструкцый і мадэлей, але ўсе яны працуюць на выкарыстанні цэнтрабежнай сілы. Пры кручэнні барабана з распячатанымі сотамі мёд выпадае з каморак (чарачак) і па ўнутранай паверхні сценак корпуса (раней цэбра) сцякае ўніз, адкуль зліваецца нагбом або па краніку. Пры выкачванні мёду медагонка вашчына не псуецца і прыдатная для паўторнага выкарыстання, што эканоміць сродкі, час, палягчае працу пчол, бо на выраб толькі 400 г воску яны выдаткоўваюць ад 2 да 8 кг мёду.

Сучасныя завадскога вырабу медагонкі падзяляюцца на хордавыя (у іх рамкі з сотамі трэба паварочваць, бо мёд выкачваецца толькі з аднаго боку рамкі) і радыяльныя (адкачка ідзе адначасова з абодвух бакоў, але працягваецца даўжэй).

Медагонкі вырабляюцца на 2, 3, 4, 6, 8 і больш рамак.