ПАДВІЧКА — галаўны ўбор замужніх жанчынаў накшталт кароны ў ляхавіцкім строі. Прадаўгаватым кавалкам (шырыня 12 — 15 см, даўжыня 50 — 60 см) фабрычнай тканіны (сацін, атлас, парча) абгортвалі «тканку» ці чагіец i замацоўвалі іголкамі. Для пруткасці ў падвічку ўстаўлялі кардон, паперу.

Выкарыстоўвалі пераважна тканіну чырвонага колеру з вертыкальнымі белымі палоскамі ці блакітнага колеру з раслінным узорам. Святочныя падвічкі ўпрыгожвалі букетамі жывых кветак ці дэкаратыўнай зеляніны, якія ўтыкалі збоку ці па цэнтры падвічкі, a таксама тасёмкамі, пацеркамі ды інш. У вясельным уборы паверх падвічкі завівалі намітку, а на патыліцы мацавалі пышны букет кветак.