ПЛЯЦЕННЕ паясоў — выраб паясоў у выглядзе круглых або пляскатых пляцёнак з нітак і паскаў скуры. На тэрыторыі Беларусі найбольш пашыранае пляценне паясоў на пальцах, на сцяне, на калодачцы.

Пры пляценні на пальцах на тры сярэднія пальцы адной рукі і два (указальны і сярэдні) другой надзявалі па адной пятлі. Свабодным безыменным пальцам то правай, то левай рукі папераменна крайнія петлі з указальных пальцаў працягвалі ў сярэдзіну пляцёнкі. Узор «у елачку» ўтвараўся чаргаваннем каляровых нітак у петлях.

Пляценне на сцяне (на спецыяльнай раме або любых паралельных перакладзінах) выконвалі пераплятаючы нацягнутыя ніткі пальцамі. Пляцёнка выпляталася адначасова з двух бакоў (пасярэдзіне ўтвараўся характэрны злучальны шоў).

У паясах палатнянага і саржавага перапляцення пераважна бела-сіні, чырвона-фіялетавы ўзор (касыя палоскі, трохвугольнікі; характэрныя для Віцебскай вобласці). Сетчатыя падоўжна-паласатыя паясы выпляталі пераважна на Палессі.

Пляценне на калодачцы (цыліндрычнай або прамавугольнай з адтулінай пасярэдзіне, вакол якой забіты цвічкі без галовак) падобнае да вязання пруткамі: папярэдне надзетыя на цвічкі петлі па чарзе перапляталі з рабочай ніткай (звычайна белай або чырвонай). Для трываласці ўнутр пояса часам прапускалі пучок нітак. Выпляталі таксама паясы-шнуры вязаннем вузлоў.

Акрамя паясоў аналагічнымі спосабамі плялі аздобу для адзення, чапцы, пастухоўскія пугі і іншае.