ВАЛАКУША – 1) прымітыўнае палазное прыстасаванне для перавозкі грузаў ва ўмовах бездарожжа – дзве доўгія, замацаваныя папярочкамі жэрдкі, адны канцы якіх служылі палазамі, другія аглоблямі. Былі валакушы і без аглабель, каня ў іх запрагалі з дапамогай пастронкаў і ворчыка. Валакушамі перавозілі бярвёны ў лесе, каменне з палёў. У наш час валакушамі сцягваюць сена з забалочаных сенажацей.

2) Прыстасаванне для перасоўвання сена да стога.

3) Старадаўняя прылада для рыхлення глебы; тое, што і вершаліна.

4) Невялікі невад для лоўлі дробнай рыбы.