ЗІМОВЫ НЕВАД – традыцыйная рыбалоўная снасць для падлёднай лоўлі рыбы на азёрах. Самы вялікі з усіх тыпаў невадоў (даўжыня крыла да 200 м, матні — 30 м). Неваднае палатно вязалі з канапляных нітак.

У лоўлі зімовым невадам удзельнічала 15 — 40 і болей чалавек. Спачатку пешнямі прабівалі сістэму палонак: вялікую (падача) для ўтаплення невада; 2 рады невялікіх — для прагону жэрдак (хохлаў) з неваднымі вяроўкамі (кадоламі) пры дапамозе крукоў і сашыл і яшчэ адну вялікую для выцягвання невада на лёд. Каб працягнуць зімовы невад пад лёдам, выкарыстоўвалі спецыяльнае прыстасаванне — бабу. Рыбу з невадных крылаў выбіралі рукамі, з матні вычэрпвалі падсакай.

Зімовыя невады былі пашыраны на тэрыторыі сучаснай Віцебскай, паўночным захадзе Мінскай і поўначы Гродзенскай абласцей. Паазерскія рыбакі выязджалі рыбачыць зімовым невадам на азёры Палесся і па-за межы беларускіх губерняў. На Віцебшчыне зімовыя невады называлі часам асташамі (ад г.Асташкава Цвярской губерні, адкуль, магчыма, ён быў завезены на Беларусь).

У наш час зімовы невад выкарыстоўваюць у прамысловым рыбалоўстве; яго вырабляюць з сінтэтычных матэрыялаў, пры эксплуатацыі ўжываюцца механізмы.