БРАЦКІЯ ДРУКАРНІ – у канцы XVI – XVIII стст. выдавецкія ўстановы пры брацтвах, якія працягвалі традыцыі Ф.Скарыны і шмат зрабілі для беларускай асветы і культуры.

Дзейнічалі Святадухаўская (Вільня; 1595 – 1610 гг., 1615 – 1749 гг.), Еўінская друкарні, Магілёўская брацкая друкарня. З імі супрацоўнічалі друкарні С.Собаля, I.Труцэвіча, М.Вашчанкі.

З канца XVI ст. да 1654 года пабачыла свет 127 выданняў, у тым ліку 16 падручнікавых (у большасці буквары), 12 палемічна-публіцыстычных («Кніга пра веру», «Трэнас» і інш.), 16 панегірычных і прапаведніцкіх (казанні), 20 «Чэццяў кнігі» і іншых нелітургічных твораў. З іх больш за 70 працэнтаў было выдадзена на царкоўна-славянскай або беларускай мове, 25 – на польскай.

Усяго на рахунку брацкіх друкарняў 170 выданняў.