ВАЖНІЦА – тып старадаўняй пабудовы ў гарадах i некаторых мястэчках Вялікага княства Лiтоўскага, дзе вымяралася прывезенае на продаж купцамі збожжа i iншыя тавары. Уяўляла сабой 1-павярховы мураваны цi драўляны будынак, накрыты 2- або 4-схiльным дахам.

Унутры вылучалiся 2 памяшканнi: уласна важніца, дзе захоўвалiся гарадская вага і меры, i мернiца, дзе ўзважвалi i вымяралi тавары. На Беларусi ў 16 – 18 ст. важніцы iснавалi ва ўcix значных гapaдах; звычайна на гандлёвых плошчах, часам блакiравалiся з ратушамi i гандлёвымі paдaмi. Часам важніцы будавалi на галоўных дарогах у комплексе з брамамi i таможнямi.