БАБІНА ЛЕТА – у народным календары цёплая пара ў канцы верасня — пачатку кастрычніка. Дні Бабінага лета надыходзілі пасля значнага пахаладання. На Беларусі бывае амаль штогод і прадаўжаецца ад некалькіх дзён да двух тыдняў.

Такая назва паходзіць ад таго, што на гэты час прыпадала пераважна «бабская» работа на агародзе і ў полі, a магчыма ад таго, што гэта кароткае «лета» атаясамлівалі з кароткім «бабіным векам». Пагодлівае надвор'е спрыяла ўборцы гародніны, копцы бульбы, у гэты час церлі і трапалі лён і каноплі.

З назвай бабіна лета звязана шмат народных песень. На Мядзельшчыне бабіным летам называлі тыдзень перад пакровамі, калі праводзілася варажба на «шчаслівую бабулю» (бабку). Усе дні бабінага лета загадзя размяркоўвалі паміж практыкуючымі ў наваколлі бабкамі-павітухамі: напрыклад панядзелак — Тэклі, аўторак — Юстыны, серада — Марцэлі і г.д. На чый дзень выдавалася сонечнае і ціхае надвор'е, лічылася, што рука ў той бабулі лёгкая і шчаслівая, адпаведна і роды будуць лёгкія, дзіця — шчаслівае. «Светлая варажба» надавала ўпэўненасць будучым маці ў паспяховым заканчэнні іх цяжарнасці.