ДРУЖКО – вясельны чын з боку маладога ці маладой, адзін з найбольш паважаных і самавітых аднавяскоўцаў або сваякоў, які кіраваў вясельным дзеяннем ад пачатку і да канца ў хаце маладога і ў хаце маладой (называлі таксама баярын, сватка, маршалак, паддружы).

Дружко павінен быў добра ведаць увесь вясельны абрад, каб належным чынам кіраваць вяселлем, і ўмець весяліць гасцей. Галоўныя атрыбуты дружко – самы прыгожы ручнік або два ручнікі, звязаныя крыж – накрыж цераз плечы, маляўнічы пояс, часам канчук (раменны бізун) і вялікая палка.