ДУБОВІК – рабочы на вялікай лодцы-дубе, што суправаджала плыты.
Калі плыт заносіла цячэннем або ён садзіўся на мель, дубовік з падначаленымі яму 7 – 8 веслярамі павінны былі адвесці яго ад небяспечнага месца. Яны адплывалі ў процілеглы ад плыта бок і кідалі ў раку якар з прывязаным да яго доўгім
канатам, потым хутка вярталіся назад, замацоўвалі на плыце
калаўрот ("кацярынку"), прывязвалі да яго другі канец каната і круцілі кола калаўрота. Канат накручваўся на кола, і плыт рухаўся з водмелі.
Аўтар: Н.І.Буракоўская
Крыніца: Этнаграфія Беларусі: энцыклапедыя / Беларуская Савецкая Энцыклапедыя; рэдкалегія: І.П. Шамякін (галоўны рэдактар) [і інш.]. - Мінск: БелСЭ, 1989. - 375 с.