ДЗІЦЯЧАЕ МЕСЦА – народная назва паследу. Лакальныя назвы пасцель, гняздо. З дзіцячым месцам былі звязаныя розныя радзінныя звычаі і абрады.

Калі нараджаўся хлопчык, дзіцячае месца закопвалі каля хаты, у хаце, пад парогам, на куце; лічылі, што такім чынам перадавалі яму любоў да роднага дому. Калі нараджалася дзяўчынка, дзіцячае месца закопвалі пад яблыняй, вішняй (каб была такая ж прыгожая), пад печчу (каб была добрай гаспадыняй). Лічылі таксама, што выкананне пэўных магічных дзеянняў з дзіцячым месцам можа ўплываць на пол наступнага дзіцяці, на дзетародную функцыю жанчыны. Часта дзіцячае месца закопвалі ў хляве, каб павялічыць пладавітасць жывёлы.

У наш час звычаі і абрады, звязаныя з дзіцячым месцам, не сустракаюцца.