КАКОШЫНА – канструкцыйны элемент старадаўняй страхі на сволаках (на лемягах, на гадунах, з ветраніцамі. У некаторых мясцовасцях называлася курыца. Франтон рубіўся закотам. Замест агульнапрынятых крокваў для асновы страхі рабілі на абедзвюх тарцовых сценах сволакі. Кожную пару сволакаў процілеглых сцен замацоўвалі «пакотам», «накотам». Пад ніжні сволак падкладвалі 2 — 3 пары какошын, выкапаных з коранем ці выпіленых з дошак.


Ha какошыну накладваўся жолаб для вадастоку. Прасцейшы варыянт — звычайная дошка (закрыліна), якая разам з какошынай падтрымлівала матэрыял пакрыцця ад апаўзання. Канцы какошын нярэдка аздаблялі разьбой, што надавала ім выгляд курыных галоў. Былі пашыраны па ўсёй Беларусі, найбольш на паграніччы Гомельскай і Мінскай абласцей.