НАЛІСНІКІ — тонкія бліны з пшанічнай мукі. Называлі таксама налеснікі. Муку, часам падмяшаўшы трохі крухмалу, раскалочваюць у вадзе або малацэ на рэдкае цеста (на бліны разводзяць гусцей), дадаюць яйцо.

Каб наліснікі былі больш пышнымі і мяккімі, яечны бялок збіваюць на пену і, дадаючы патроху, падмешваюць у цеста. На патэльню цеста наліваюць тонкім слоем, каб толькі закрыць яе дно. У наліснікі загортваюць (завіваюць) тварог, мак, мятыя ягады, мёд, варэнне, скваркі, у наш час — фарш з варанага мяса.

Часта наліснікі спажываюць без начынкі: перагінаюць іх у чатыры столкі і складваюць у макацёр ці каструлю, заліваюць смятанай або маслам і ставяць у печ (у лёгкі дух); ядуць таксама з мёдам, варэннем.

Вядомы на Беларусі амаль паўсюдна. На Слаўгарадчыне наліснікамі называлі тоўстыя бліны з хлебнага цеста. Тонкія бліны з аўсянай мукі ў Докшыцкім раёне называюць цадовікі.