ПАЛІЦА – 1) у колішняй сялянскай хаце гарызантальна прымацаваная да сцяны ці прыбітая пад бэлькамі дошка з бакавінамі для посуду і іншага хатняга начыння. Часта паліцы рабілі ў некалькі ярусаў уздоўж сцяны ад кута да дзвярэй. На Палессі паліцу часта называюць конікам (ніжнія часткі бакавінаў выпілоўвалі ў выглядзе галавы каня). У наш час можа быць кніжнаю, для дробных сувеніраў, сустракаецца ў гаспадарчых памяшканнях;

2) у драўляным дойлідстве, ніжняя больш пакатая частка стромкага двухсхільнага або шатровага даху. Паліца адводзіць дажджавую ваду ад сценаў, ускладняе пакрыццё, стварае яго выразны сілуэт. У беларускім дойлідстве паліцы выкарыстаныя ў шатровых дахах вежаў цэркваў Георгіеўскай у вёсцы Альба, Крыжаўзвіжанскай у вёсцы Гошчава Івацэвіцкага раёна і інш.