ПАРНАС (Parnasys) – горны масіў у Грэцыі. Вышэйшая кропка – Дэльфійскі Парнас, дзе паводле грэчаскай міфалогіі мелі прыстанак бог сонца, мудрасці і мастацтваў Апалон, бог вінаградарства і вінаробства Дыяніс і музы. На схіле бруілася Кастальская крыніца, побач з падножжам знаходзіўся горад Дэльфы з храмам і аракулам Апалона.

Парнас стаў сімвалічна абазначаць свет паэтаў і паэзіі, сукупнасць паэтаў якой-небудзь краіны ці народа. Асабліва ахвотна карысталася гэтай сімволікай класіцысцкая літаратура.

У сусветнай літаратуры існуе багатая традыцыя камічных твораў пра падарожжы на Парнас, каб з вуснаў Апалона пачуць суд над паэтамі-сучаснікамі (Ч.Капаралі, М.Сервантэс, М.Чулкоў, К.Рылееў і іншыя). На тэрыторыі Беларусі ў канцы XVIII ст. у Забельскай гімназіі створаная аперэта «Апалон-заканадаўца, або Зрэфармаваны Парнас» (М.Цяцерскі ў сааўтарстве). Да гэтай традыцыі прымыкае беларуская паэма XIX ст. «Тарас на Парнасе» (хоць у ёй паказаны не Парнас, а Алімп – прыстанак багоў на чале з Зеўсам). Сённяшнія выхаванцы гімназіі-каледжа мастацтваў імя I.Ахрэмчыка ў Мінску неафіцыйна сваю навучальную ўстанову называюць Парнат (спалучэнне словаў Парнас і інтэрнат).