ПАВУК — прасторавая кампазіцыя з саломы, папяровых кветак, зерняў лубіну, фасолі, гароху, жалудоў ды іншага; традыцыйнае ўпрыгожанне інтэр'ера беларускага народнага жылля. Яго падвешвалі над сталом (лічылася, што ён прыносіць шчасце). Найбольшае пашырэнне мелі павукі з саломы (шарападобныя, рамбічныя і зорчатыя).

Шарападобныя рабілі з саломінак, што разыходзіліся ва ўсе бакі ад цэнтра (напрыклад, утыкаліся ў бульбіну, камяк гліны, салёнага цеста). Канцы саломінак аздаблялі кветкамі з паперы ці пер'я, зоркамі з фольгі ды інш. У аснове рамбічнага павука васьмігранная фігура з 12 саломінак аднолькавай даўжыні. Унутры і да яго вуглоў падвешвалі павукі меншых памераў (часта да некалькіх дзясяткаў), саламяныя ці папяровыя ланцужкі, кветкі з разнаколернай паперы і пер'я, абгорнутыя фольгай мяцёлкі аўса і інш. Зорчатыя павукі мелі плоскую канструкцыю з саломінак у выглядзе шматпялёсткавай разеткі. Бытавалі таксама павукі накшталт абажура: да абруча з лазы ці дроту падвешвалі гірлянды з зярнятак фасолі, гароху, лубіну, начэпленых на ніткі.

Арыгінальны павук пачатку XX ст. з гірляндаў кудзелі і кутасоў (в. Мінакі Карэліцкага раёна) захоўваецца ў Нацыянальным гістарычным музеі Рэспублікі Беларусь. 3 народнага побытавага ўжытку ў сярэдзіне 1950-х гт. павукі выйшлі. У наш час вырабляюць сувенірныя.