БУЙНІЦКІ Ігнат (1861 г., в.Палевачы Глыбоцкага раёна – 1917 г.) – беларускі акцёр, рэжысёр, тэатральны дзеяч. Заснавальнік нацыянальнага прафесійнага тэатра. Скончыў Рыжскае землямернае вучылішча, вучыўся ў прыватнай драматычнай студыі ў Вільні.

Каморнічаў на Беларусі, заадно вывучаў побыт, жыццё, звычаі і абрады, танцы, узоры народнага адзення, арнамент, размалёўкі беларускага народа.

У 1907 г. арганізаваў у Палевачах аматарскі тэатр, які ў 1910-м набыў назву Першай беларускай трупы Ігната Буйніцкага. Трупа існавала на сродкі заснавальніка. У рэпертуары тэатра песні, танцы, невялікія сцэнкі, пастаноўкі «Парэвізіі» і «Пашыліся ў дурні» М.Крапіўніцкага, «У зімовы вечар» паводле Э.Ажэшкі, «Модны шляхцюк» К.Каганца і інш.

У 1910 – 1911-я гг. тэатр шмат гастраляваў па Беларусі, за яе межамі і меў вельмі вялікі поспех менавіта за «мужыцкасць» – за глыбокі народны змест, характар. Царская цэнзура, цяжкае матэрыяльнае становішча, а пазней Першая сусветная вайна перапынілі мары і намаганні I.Буйніцкага падняць дзейнасць любімай справы на новы грамадска-культурны ўзровень.

У маі 1917 г., калі пасля Лютаўскай рэвалюцыі ў Петраградзе з'явілася магчымасць займацца нацыянальным адраджэннем, I.Буйніцкі быў адным з тых, хто прысвяціў свае талент і веды арганізацыі Першага беларускага таварыства драмы і камедыі. Памёр у Маладзечна.

На магіле I.Буйніцкага (перапахаваны ў роднай вёсцы) пастаўлены помнік, у Празароцкай сярэдняй школе Глыбоцкага раёна ў 1982 г. быў адкрыты прысвечаны яму музей.