«МЯДЗВЕДЖЫЯ ПАЦЕХІ», «мядзведжыя камедыі» — паказы скамарохаў-дрэсіроўшчыкаў мядзведзяў. Пашыраны ў 16 — 19 ст. у Расіі, Польшчы і на Беларусі. Школы дрэсіроўкі мядзведзяў існавалі ў ваколіцах Гродна, Нясвіжа, Мінска, Ракава, на Палессі, найбольш папулярная з іх т.зв. «Смаргонская акадэмія».

Беларускія дрэсіроўшчыкі мядзведзяў упершыню ўпамінаюцца ў пачатку 16 ст., калі «мядзведнікаў» абкладалі спецыяльным падаткам. Існаваў асобы рэпертуар «Мядзведжых пацехаў», які складаўся з бытавых сцэнак, анекдотаў, жартаў; выкарыстоўваўся спецыяльны рэквізіт (палкі, бубен, шапкі). Паказы суправаджаліся жартамі і прымаўкамі павадыра, часта спалучаліся з выступленнямі скамарохаў-акрабатаў, лялечнікаў і музыкантаў. Разам з «мядзведжым цкаваннем» і «мядзведжай бойкай» уваходзілі ў мядзведжыя гульні.

Павадыры з «вучонымі» мядзведзямі з Беларусі хадзілі па кірмашах Расіі, Венгрыі, Германіі, Італіі і Скандынавіі. Апошнія паказы зафіксаваны ў пачатку 20 ст.