ПАВЕЦЬ, паветка — прыбудова для гаспадарчых прыладаў, дроваў ды іншага ў сялянскім двары. Найчасцей былі адкрытыя (у выглядзе навеса) ці агароджаныя аполкамі, дошкамі. Аснову каркаснай канструкцыі павеці складалі слупы (сохі), што падтрымлівалі адна- ці двухсхільную страху.

Павець, дзе захоўвалі сані, вазкі, калёсы і іншы сельгасінвентар, зазвычай называлі вазоўняй ці абозняй. Павець для дроваў, дзе стаялі калода, козлы, віселі калуны, сякеры, пілы, называлі дрывотняй або дрывотнікам.