ДАЖЫНКІ – старажытнае народнае сялянскае свята, звязанае з апошнімі момантамі жніва. Суправаджалася народнымі
абрадамі, танцамі, песнямі, чым былі ўдзячныя «духам нівы» за хлеб і заадно прасілі даць урадлівасць і налета.
Дажаўшы жыта, пасля абраду
«завівання барады» (закручвалі пук і пакідалі яго) «для птушак») жнеі прыхарошвалі сноп кветкамі, плялі вянкі з каласоў і з песнямі ішлі ў
вёску. Прыйшоўшы, аддавалі сноп гаспадарам, за што мелі смачны пачастунак ці падарункі.
У наш час дажынкі адзначаюць як грамадскае свята ўраджаю.
Дажынкам было прысвечана шмат дажынкавых песень, якія спявалі напрыканцы жніва, вяртаючыся з поля ў вёску і на застоллі. Яны былі значна весялейшыя за
жніўныя песні, бо ў апошніх спявалася пра нялёгкую працу і долю жней і іх дзяцей.
Крыніца: Краязнаўчая газета