ГАРБАРНЯ – майстэрня, прадпрыемства, дзе выраблялі скуры для абутку (глядзіце Гарбарства). У 1-й палове 19 ст. побач з вотчыннымі гарбарнымі мануфактурамі ўзнікалі мяшчанскія і купецкія гарбарні з вольнанаёмнай працай. Паводле сведчання П.Баброўскага, у сярэдзіне 19 ст. у Гродзенскай губерні дзейнічала 70 купецкіх гарбарных "заводаў", большасць якіх была ў Кобрынскім, Ваўкавыскім і Бельскім паветах.

У Мінскай губерні ў 1870-я г. ў 7 паветах дзейнічалі 32 гарбарні са 140 рабочымі, у т.л. 47 з 12 рабочымі ў Слуцкім і Рэчыцкім паветах. У 1887 г. на Міншчыне было 128 гарбарняў, якія належалі пераважна мяшчанам. Тыповымі ў 19 – пачатку 20 ст. былі невялікія гарбарні, дзе працавалі гаспадар і члены яго сям’і або нанятыя рабочыя. Большасць гарбарняў налічвалі ад 2 – 5 да 10 рабочых.