ЛЯХАВІЦКІ ЗАМАК існаваў у 16 — 18 ст. ў г.Ляхавічы. Мураваны замак пабудаваны ў канцы 16 ст. гетманам Янам Хадкевічам замест невялікага драўлянага эамка. Займаў узвышэнне на левым беразе р.Ведзьма. Прамавугольны ў плане (175 х 220 м), абкружаны ровам, які жывіла вадой падпёртая плацінай рака. Земляны вал замка ў кожным куце пераходзіў у вялікі бастыён развітой канфігурацыі з брустверамі, байніцамі для стралкоў і артылерыі. Пры кожным бастыёне быў каземат, дзе захоўвалі зброю, боепрыпасы і амуніцыю. Бастыёны злучаліся сістэмай падземных хадоў.

Ляхавіцкі замак, аблога 1660 году

Земляныя ўмацаванні былі абмураваны каменем і цэглай. Драўляны мост на палях, перакінуты цераз вадзяны роў, вёў у мураваную 4-ярусную браму замка з праездам у 1-м ярусе. Насупраць уваходу ў глыбіні замкавага двара стаяў 2-павярховы мураваны палац, крыты дахоўкай, а злева ад уваходнай брамы — арсенал. Уздоўж курцін на дзядзінцы размяшчаліся драўляныя будынкі службаў і казармаў.

Ляхавіцкі замак адносіўся да адной з мадыфікацый новаітальянскай фартыфікацыйнай сістэмы, пашыранай у Еўропе ў канцы 16 ст., і лічыўся самым моцным з падобных збудаванняў ва ўсёй Рэчы Паспалітай.

Зімой 1595-96 гг. Ляхавіцкі замак беспаспяхова штурмавалі казацкія загоны, у 1648-54 гг. тройчы безвынікова асаджалі паўстанцы-сяляне і ўкраінскія казакі. У жніўні — верасні 1655 г. замак не здолелі ўзяць рускія войскі на чале з А.М.Трубяцкім. Працяглую аблогу і неаднаразовыя штурмы войск рускага ваяводы І.А.Хаванскага вытрымаў замак вясной-летам 1660 г. Найбольшыя разбурэнні прычынены замку ў Паўночную вайну 1700-21 гг. У канцы 18 ст. замак страціў ваеннае значэнне і паступова заняпаў. Археалагічныя даследаванні Ляхавіцкага замка праводзіў М.М.Чарняўскі (1986).