НАВАГРУДСКІ ПРАЛОГ — беларускі рукапісны помнік 1512 г. Адносіцца да т.зв. шырокіх (вялікіх па змесце) і ўключае жыццяпісы святых на месяцы верасень-люты. Пісаны ў ліст (625 лістоў) паўуставам, які пераходзіць у прыгожы буйны ўстаў, на царкоўнаславянскай мове з беларускімі лексічнымі і арфаграфічнымі асаблівасцямі.

Пасляслоўе сведчыць, што кніга напісаная ў Наваградку манахам Якімцом і «роукою многыхъ дьяков», а «переплетена быс сіа книга рукою іерея Пръфирія иж в Любче». Пісец просіць чытача выпраўляць недакладнасці «своим розумом» і прабачыць яму магчымыя памылкі.

Першы ліст аздоблены застаўкай, якую ўтварае складанае перапляценне кругоў. Ініцыялы і арнамент застаўкі «балканскага» тыпу. Абклад драўляны, акаваны. Навагрудскі пралог зберагаўся ў Супрасльскім манастыры; з 1860-х гг. у Віленскай публічнай бібліятэцы, зараз у Бібліятэцы Акадэміі навук Літвы.