Музей размяшчаўся ў будынку былога базыльянскага кляштара. Меў 5 экспазіцыйных залаў, архіў і бібліятэку, у якую ўвайшлі кнігазборы І.І.Луцкевіча, частка бібліятэкі Е.Раманава і ўся
бібліятэка Б.Даніловіча (больш за 14 тыс. тамоў). Зберагаліся калекцыі: археалагічная, сфрагістычная, нумізматычная, медалёў і крыжоў, слуцкіх паясоў, дываноў і іншых вырабаў Нясвіжскай дывановай мануфактуры, Гродзенскай і Слуцкай мануфактур, беларускіх народных музычных інструментаў, старажытнай зброі,
абразоў, рукапісных кніг, старадаўняга
адзення, палотнаў мастакоў 16 — 19 ст., a таксама работы Я.Драздовіча, П.Сергіевіча і інш. У археалагічнай калекцыі, якая займала вялікую залу музея, былі знаходкі І.Луцкевіча, Я.Тышкевіча і М.Пецюкевіча. У інвентарнай кнізе музея (вялася з 1922 г.) прадстаўлены археалагічныя знаходкі з 18 паветаў, у тым ліку кафлі з Ніжняга замка ў Вільні, цэгла, дахоўка і іншыя будаўнічыя матэрыялы, фратаенты посуду, галаснікі Гродзенскай Барысаглебскай царквы, пярсцёнкі з пячаткамі полацкіх князёў Усяслава Брачыславіча і Барыса, аднаго са смаленскіх князёў 14 ст., пячатка Міндоўга, 103 пячаткі розных часоў, свінцовыя пломбы са знакамі (12 — 13 ст.) з Драгічына-над-Бугам, медныя крыжы 11 ст. (сярод іх амулет змеявік). У калекцыі старадаўняй зброі захоўваліся панцыр воіна, частка панцыра каня, кальчугі, меч крыжаносца, халодная і агнястрэльная зброя, сцяг паўстанцаў Лідскага павета 1863 г. Зберагаліся рукапісныя кнігі, старажытныя беларускія граматы, статут брацтва ў Дзісне 17 ст., беларускія пераклады «Александрыі» і «Аповесці пра Баву» 18 ст., Аль-Кітаб 16 ст., друкаваныя кнігі 15 — 18 ст., у тым ліку пражскія выданні Бібліі Ф.Скарыны, Статут Вялікага княства Літоўскага 1588 гг. з друкарні Мамонічаў, «Часаслоў» І.Фёдарава. Пасля закрыцця музея большасць калекцый перададзена ў Гісторыка-этнаграфічны музей Літвы і Цэнтральную бібліятэку Акадэміі навук Літвы, невялікая частка экспанатаў — у
Беларускі дзяржаўны архіў-музей літаратуры і мастацтва і Нацыянальны музей гісторыі і культуры Беларусі.
