БАКОЎКА ў сядзібным доме — малы бакавы пакой, што прылягаў да вялікага пакоя ці алькова. Існавалі таксама ў флігелях, корчмах.

На Беларусі паявіліся ў канцы 16 ст. Паходзяць ад гаспадарчых камор, адгароджаных у тыльнай частцы сяней. Выкарыстоўваліся як каморы, жылыя пакоі, пякарні. У бакоўцы будавалі кафляныя (часам цагляныя) печы, каміны, ставілі лавы, сталы, зэдлікі, шафкі. Некаторыя бакоўкі не абаграваліся і выкарыстоўваліся як летнія жылыя пакоі.

Паводле інвентароў 17 ст., бакоўкі існавалі ў дамах сядзіб у в.Цімкавічы Капыльскага, в.Івань Слуцкага, в.Струня Полацкага, г.Давыд-Гарадок Столінскага раёнаў і інш.