НАДКОСНІК — вясельны чын з боку маладой, звычайна яе брат або блізкі сваяк. Ён прыводзіў маладую на ручніку на пасад, расплятаў ёй касу і браў за яе выкуп у жаніха.

Надкоснік суправаджаў маладую да шлюбу і трымаў над ёю вянок у час вянчання. Праз гадзіну-дзве пасля ад’езду маладых услед за імі да маладога разам з іншымі сваякамі маладой ад'язджаў і надкоснік (яны везлі пачастунак і пасцель маладых). Пасля гэтага надкоснік страчваў свой чын і станавіўся адным з вячэрнікаў. Калі маладая аказвалася не цнатлівай, сваякі маладога надзявалі на шыю надкосніка хамут.