ПАРАПЕТ (франц. parapet ад італьян. parapetto ад рагаге абараняць + petto грудзі) – невысокая суцэльная сценка, што агароджвае пакрыццё будынка, тэрасу, балкон, набярэжную, мост і іншае. Часта бывае пастаментам для дэкаратыўных вазаў і статуяў. Вядомы са старажытнасці ў архітэктуры Грэцыі і Рыма. Найбольш шырока выкарыстоўваўся ў архітэктуры стыляў рэнесансу, барока і класіцызму.

На тэрыторыі Беларусі вядомы з XVI стагоддзя у палацах, сядзібных дамах, грамадскіх і культавых будынках (палацы ў Гомелі, в.Свяцк Гродзенскага раёна, будынак Галоўнага ўпраўлення Нацыянальнага банка Рэспублікі Беларусь па Брэсцкай вобласці ў Брэсце і іншыя). У 1950-я гады парапеты, па-мастацку аздобленыя балюстрадамі, завяршылі сцены жылых дамоў на праспекце Незалежнасці ў Мінску, на вуліцы Кірава ў Віцебску, Першамайскай у Магілёве, будынкаў Дзяржаўнага ўніверсальнага магазіна (ГУМ), галоўнага корпуса Беларускага нацыянальнага тэхнічнага ўніверсітэта ў Мінску, чыгуначнага вакзала ў Брэсце ды іншых. У выглядзе парапета робяць парадныя агароджы ўчасткаў сквераў і паркаў (парапет у Цэнтральным скверы часткі праспекта Незалежнасці ад вуліцы Янкі Купалы да плошчы Перамогі ў Мінску і іншыя).