Складаюцца з дзвюх драўляных дудак рознай даўжыні з трыма ігравымі адтулінамі на кожнай. Тыповы гукарад – сяміступенны, утвараецца дзвюма тэтрахордамі з адным агульным гукам. Гучанне камернае, светлае, мяккага тэмбру. У час ігры дудкі трымалі пад вуглом. Парныя дудкі гучалі на
бяседах, хрэсьбінах,
вяселлях, калі вадзілі
карагоды. Выкарыстоўваліся звычайна як сольны інструмент і для суправаджэння спеваў; часам аб'ядноўваліся ў ансамблі са скрыпкай. На парных дудках выконвалі мелодыі лірычных абрадавых і пазаабрадавых песень, радзей танцавальныя. Былі пашыраныя на
Магілёўшчыне (
Крычаўскі,
Мсціслаўскі, Хоцімскі, Касцюковіцкі, Краснапольскі, Чавускі, Чэрыкаўскі раёны). У наш час амаль выйшлі з ужытку.
