Пабудаваны ў 1809 г. з дрэва на месцы храма 1621 г., які належаў езуіцкай місіі. Абнесены мураванай агароджай з арачнай цаглянай брамай насупраць храма і нізкай чатырохграннай шатровай званіцай у вугле ўчастка. Перад храмам у 1915 г. пастаўлены помнік у гонар падзей Першай сусветнай вайны, у 1920-я гг. — скульптура Маці Божай на бутавым пастаменце. Помнік архітэктуры класіцызму з рысамі стылю рэтраготыкі. Прамавугольны ў плане будынак, накрыты двухсхільным дахам. Да асноўнага аб'ёму далучана вузейшая прамавугольная апсіда з бакавымі нізкімі сакрысціямі. Двухвежавы галоўны фасад вылучаны чатырохкалонным порцікам з франтонам, бакавыя рытмічна расчлянёны стральчатымі аконнымі праёмамі ў разных ліштвах і брусамі-сцяжкаміў прасценках.

Малітоўная зала перакрыта плоскай падшыўной столлю, больш вузкая і адкрытая шырокім арачным прасветам апсіда — корабавым драўляным скляпеннем. На левай сцяне навешаны амбон. Пры ўваходзе — хоры на чатырох слупах.