ПРАЗАРОКАЎСКІ КАСЦЁЛ УНЕБАЎЗЯЦЦЯ НАЙСВЯЦЕЙШАЙ ДЗЕВЫ МАРЫІ размяшчаецца ў паўночнай частцы вёскі Празарокі Глыбоцкага раёна Віцебскай вобласці. Пабудаваны ў 1899— 1907 гады з цэглы. Закрыты ў 1950 годзе, адкрыты 29.06.1989 года.

Першы драўляны касцёл быў пабудаваны ў 1698 годзе па фундацыі полацкага падкаморыя Ю.Шчыта. Пры ім меўся кляштар францысканцаў. У пачатку 18 стагоддзя кляштарны комплекс згарэў. У 1721 годзе на яго месцы смаленскі падхаружы Павел Корсак фундаваў новы касцёл і кляштар, скасаваны ў 1832 годзе. Чарговы пажар 14.08.1892 года зноў знішчыў кляштар. У лістападзе таго ж года парафіяне атрымалі дазвол віленскага губернатара на аднаўленне плябаніі і будаўніцтва часовага малітоўнага памяшкання, а ў 1896 годзе — на будаўніцтва новага касцёла.

Помнік архітэктуры неараманскага стылю. Трохнефавы базілікальны храм з пяціграннай апсідай і трохграннымі нізкімі сакрысціямі па яе баках. Накрыты двухсхільным дахам з вальмамі над алтарнай часткай. Вось сіметрыі двухвежавага фасада вылучана ўваходным праёмам і акном-трыфорумам над ім. Карнізныя паясы расчляняюць плоскасць фасада і вежаў на ярусы. Бакавыя плоскасныя фасады рытмічна расчлянёны двумя ярусамі арачных аконных праёмаў. Цокальны мае бутавую муроўку.

У інтэр'еры плоская столь размалявана ілюзорнымі кесонамі, над уваходам хоры.