ЗЯНЬКЕВІЧ Рамуальд Сымонавіч (01.02.1811 г., былы Свянцянскі павет Віленскай губерні – 11.09.1868 г.) – беларускі фалькларыст і этнограф, педагог.

Збіраў беларускія народныя песні. У 1847 г. у часопісе «Athenaeum» («Атэнэум») у перакладзе на польскую мову надрукаваў «Народныя песні, сабраныя на Піншчыне і перакладзеныя Р.Зянькевічам». У зборніку «Народныя песенькі пінскага люду» (Коўна, 1851) змясціў 219 народных песень, запісаных над Пінай, Прыпяццю і Цной. Тут жа даў апісанне мясцовых абрадаў — вясельных, калядных, купальскіх, жніўных ды інш. Каментарыі да гэтых песень пашырыў і з дапаўненнямі надрукаваў у артыкуле «Пра ўрочышчы і звычаі пінскага люду, а таксама пра характар яго песні» («Вiblіotека Warszawska», 1852 і 1853 гг.).

Спасылаючыся на прыведзеныя ім назвы ўрочышчаў, абрады, звычаі, вераванні, сцвярджаў, што Піншчына заселеная славянамі са старажытных часоў.

Даследаваў гарадзішчы, валы, курганы на Ашмяншчыне, у Тураве і Крэве.

Рамуальд Зянькевіч пісаў вершы, даследаваў польскую літаратуру. Частка ягонай спадчыны захоўваецца ў Вільні ў Цэнтральнай бібліятэцы АН Літвы.