МАЛЫЯ КРУГОВІЧЫ (Малые Круговичи - русс.) — вёска ў складзе Агарэвіцкага с/с, за 15 км на ўсход ад горада і чыгуначнай станцыі Ганцавічы (на лініі Лунінец — Баранавічы). 236 жыхароў (14.10.2009 г.), на сакавік 2015 года 213 жыхароў.



У ХІХ — пачатку ХХ ст. вёска Круговіцкай воласці Слуцкага павета Мінскай губерні. У 1816 г. 12 двароў, уласнасць памешчыкаў Абуховічаў. Вёска ўваходзіла ў склад Круговіцкага праваслаўнага прыхода (з цэнтрам у Вялікіх Круговічах). Паводле перапісу 1897 г. 56 двароў, 397 жыхароў. У 1909 г. ў вёсцы 66 двароў, 424 жыхары. Побач знаходзіўся маёнтак Круговічы. У лістападзе 1917 г. ўстаноўлена савецкая ўлада. У лютым 1918 г. акупіраваны германскімі войскамі, з сакавіка 1919 г. — войскамі Польшчы.


З 1921 г. ў складзе Польшчы, в.Малыя Круговічы (86 дамоў, 543 жыхары) і фальварак Круговічы (5 дамоў, 26 жыхароў), у Круговіцкай гміне Лунінецкага павета Палескага ваяводства.


З 1939 г. ў складзе БССР. З 15.01.1940 г. вёска ў Ганцавіцкім раёне Пінскай вобласці, з 12.10.1940 г. ў Агарэвіцкім с/с. У 1940 г. 144 двары, 765 жыхароў.

У Вялікую Айчынную вайну з 30.06.1941 г. да 07.07.1944 г. вёска акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі; супраць ворагаў у яе наваколлі дзейнічалі партызаны брыгады імя Леніна. На франтах вайны загінулі ў баях, прапалі без вестак ці памерлі ад ран 46 воінаў-землякоў.

У 1949 г. быў створаны калгас. З 08.01.1954 г. ў Брэсцкай вобласці. Паводле перапісу 1959 г. 913 жыхароў. З 25.12.1962 г. да 30.07.1966 г. ў Ляхавіцкім раёне. Паводле перапісу 1970 г. 740 жыхароў.


У вёсцы дзейнічаюць дом сацыяльна-культурных паслуг, магазін. Аснову забудовы складае прамалінейная, двухбакова забудаваная вуліца, арыентаваная з поўначы на поўдзень, на усходзе ад яе праходзіць паралельная, больш кароткая вуліца, на захад і поўдзень шэраг адасобленых участкаў забудовы.

Каля вёскі знаходзяцца археалагічныя помнікі — тры курганныя могільнікі. Могільнік-1 размешчаны за 0,5 км на паўднёвы ўсход ад вёскі ва ўрочышчы Машукоўшчына. Мае 12 курганоў. Выявіў у 1929 г. С.Пшэварскі, абследавалі ў 1955 г. Ю.В.Кухарэнка, Б.В.Міралюбаў у 1965 г. — П.Ф.Лысенка. Раскопкі не праводзіліся. Могільнік-2 размешчаны за 2,5 км на захад ад вёскі, ва ўрочышчы Боркі. Мясцовая назва — Швецкія капцы. Мае 27 курганоў. Выявіў у 1929 г. С.Пшэварскі, абследавалі ў 1955 г. Ю.В.Кухарэнка, Б.В.Міралюбаў; былі раскапаны 3 курганы. Абследавалі П.Ф.Лысенка (1965 г.), В.Б.Караткевіч (1970 г.), М.Ф.Гурын (1981 г.). Могільнік належаў славянскім плямёнам ХІ — ХІІІст. Матэрыялы раскопак захоўваюцца ў Беларускім музеі Палесся ў Пінску. Курганны могільнік-3 размешчаны за 1,5 км на паўднёвы захад ад вёскі, ва ўрочышчы Бортнае.


Вёска — радзіма поўнага кавалера ордэна Працоўнай Славы І.І.Равінскага (нарадзіўся ў 1943 г.) і беларускага пісьменніка Віктара Канстанцінавіча Гардзея (нарадзіўся ў 1946 г.).