РАЎБІЦКІ КАСЦЁЛ СВЯТОГА АПОСТАЛА МАЦВЕЯ размяшчаецца бліз вёскі Раўбічы Мінскага раёна каля рэспубліканскага спартыўнага комплексу «Раўбічы», на перасячэнні двух узгорыстых град, сярод ляснога ландшафту, на могілках. Пабудаваны ў 1858—62 гады з цэглы паводле праекта ксяндза А.Варанецкага на ахвяраванні навакольных памешчыкаў пад кіраваннем графіні М.Тышкевіч. У 1975—78 гадах касцёл рэстаўрыраваны (архітэктар Л.Паўлава) і прыстасаваны пад Музей беларускага народнага мастацтва — філіял Нацыянальнага мастацкага музея Беларусі.

Першапачаткова тут стаяла капліца, замест якой на мяжы 18—19 ст. быў пастаўлены драўляны Халяўшчынскі касцёл (па назве бліжэйшай вёскі). Новазбудаваны ў сярэдзіне 19 стагоддзя мураваны касцёл пасля 1863 года скасаваны і ў 1866 годзе пераўтвораны ў праваслаўную Успенскую царкву, у якой у 1869 годзе быў устаноўлены іканастас (не захаваўся) работы мінскіх мастакоў Ф.І.Ягорава і Зотава. Каля касцёла былі адасобленыя агароджай жылы дом, стайня, хлеў, гумно і свіран (не захаваліся). У 1880 годзе перад храмам пастаўлены драўляныя званіца і капліца (не захаваліся).

Помнік архітэктуры рэтраспектыўна-гатычнага стылю. Манументальны аднанефавы з капліцамі каля алтара будынак на магутным бутавым цокалі. Галоўны фасад фланкіраваны трох’яруснымі васьміграннымі вежамі з шатровымі завяршэннямі. Высокі шмат'ярусны атыкавы франтон паміж імі падкрэслівае форму стральчатага ўваходнага партала з ганкам з часанага каменю. У дэкоры галоўнага фасада выкарыстаны накладныя трох’ярусныя пілоны з перакінутымі паміж імі стральчатымі броўкамі. Над парталам круглы аконны праём у выглядзе гатычнай ружы. Рытм бакавых фасадаў ствараецца чаргаваннем магутных контрфорсаў і стральчатых аконных праёмаў з фігурнымі дубовымі пераплётамі і вітражамі. Багацце раскраповак, вітражоў надае фасадам дэкаратыўна-каларыстычную выразнасць. Элементы архітэктурнага дэкору (карнізы, ліштвы, абломы) вырашаны спрошчана. Дах накрыты чырвонай чарапіцай (да рэстаўрацыі быў бляшаны).

Прастора інтэр'ера перакрыта стральчатым скляпеннем на падпружных арках з люнетамі. Распор скляпення ўспрымаюць бакавыя пілоны, што адпавядаюць вонкавым контрфорсам. Пры ўваходзе на двух квадратных у сячэнні слупах размешчаны хоры, якія звязаны з залай лесвіцай усходняй вуглавой вежы. Алтарная частка інтэр'ера асветлена вялікім стральчатым акном. Склеп-пахавальня замураваны.