МІРСКАЯ КЕРАМІКА — традыцыйныя ганчарныя вырабы майстроў з г.п.Мір Карэліцкага раёна.


Як цэнтр ганчарнага рамяства, Мір вядомы з 15 ст. Выраблялі на ганчарным крузе гаршковую кафлю, якая ў канцы 15 ст. трансфармавалася ў місачную. У канцы 16 ст. пашырэнне набыла плоская тэракотавая і паліваная аднатонная (звычайна зялёная) і паліхромная кафля з рэльефнымі малюнкамі геральдычнага, геаметрычнага і расліннага характару. Адначасова развівалася вытворчасць бытавога керамічнага посуду з ангобнай размалёўкай і штампаваным арнаментам (з 17 ст. ў Міры існаваў ганчарны цэх).

Асаблівае пашырэнне набыло ганчарства ў канцы 19 — 1-й палове 20 ст. Тут выраблялі чорнаглянцаваны, гартаваны (рабы, абварны), светлагліняны паліваны гаспадарчы посуд (гаршкі, глякі, збан, міскі, слоікі, цёрлы, спарышы, бабачнікі), утылітарна-мастацкія вырабы (вазы, вазоны, попельніцы з ляпнінай, фігурныя пасудзіны ў выглядзе львоў, мядзведзяў, бараноў), дзіцячыя цацкі, гладкую аднатонную (белую, карычневую) ці з малюнкам у стылі мадэрн кафлю. Посуд вызначаецца простымі выразнымі формамі, падкрэсленымі палівай зялёнага ці карычневага колеру, гладкімі і хвалістымі паяскамі белага ангобу на плечуках. Чорнаглянцаваныя вырабы аздаблялі дэкорам у выглядзе рамбічнай сеткі.

Сярод майстроў другой паловы ХХ ст. – І.Бычко, І.Ялак, І.Няверка, Е.Раптоўская, В.Неглюевіч, Р.Шуліцкі.

Калекцыі мірскай керамікі 1970-80-х гг. зберагаюцца ў Нацыянальным гістарычным музеі Беларусі, Музеі старажытнабеларускай культуры ІМЭФ НАН Беларусі і інш.