КАНСТАНЦІНАЎСКІ КАСЦЁЛ УНЕБАЎЗЯЦЦЯ НАЙСВЯЦЕЙШАЙ ДЗЕВЫ МАРЫІ размяшчаецца ў заходняй частцы вёскі Канстанцінава Мядзельскага раёна Мінскай вобласці. Пабудаваны ў 1896 г. з мясцовага бутавага каменю на падмурку храма, закладзенага ў 1826 г. па фундацыі Францішка Пашкевіча; сканчэнне будаўніцтва фінансавалі граф Віктар Старжынскі з жонкай Марыяй (з Беніслаўскіх) і Аляксандр Хамінскі з жонкай Эвелінай. Акаймаваны бутавай агароджай з манументальнай арачнай брамай.

У 1769 г. ўладальнік маёнтка палкоўнік Канстанцін Хамінскі пабудаваў капліцу, якая ў 1782 г. пераўтворана ў касцёл. Новы драўляны храм пабудаваны ім у 1793 г. Цяпер разам з вёскай у 1812 г. На канец 19 ст. налічвалася амаль 2700 парафіян, на пачатак Вялікай Айчыннай вайны — звыш 3500. Зараз размешчана місія ордэна кармелітаў босых. У 1995—97 гг. створаны новы парафіяльны цэнтр і рэкалекцыйны дом.

Помнік архітэктуры гістарызму з выкарыстаннем элементаў класіцызму, барока, рэнесансу. Вырашаны прамавугольным аб'ёмам пад двухсхільным дахам з ніжэйшымі бакавымі нефамі. З усходняга боку далучаны нізкі кубападобны аб'ём апсіды з бакавой сакрысціяй. Цэнтр галоўнага атынкаванага фасада вылучаны рызалітам з трохвугольным франтонам у завяршэнні, прамавугольным уваходным парталам з лучковым франтонам і авальнай люкарнай над ім. Над дахам з боку галоўнага фасада гранёная вежа-званіца з арачнымі праёмамі і шатровым завяршэннем, над прэсбітэрыем — ліхтар. На фоне бутавай муроўкі сцен вылучаюцца простыя атынкаваныя ліштвы арачных аконных праёмаў (вітражнае ашкленне) і люкарнаў, руставаныя вуглавыя пілястры.

Зала перакрыта плоскай столлю і падзелена на нефы аркадамі, у цэнтральны неф выступае на двух слупах галерэя хораў з арганам. Апсіда вылучана шырокім арачным парталам з дзвумя калонамі. У інтэр'еры драўляныя неабарочныя алтар і амбон.