Другі год запар Ганцавіцкі раённы краязнаўчы музей праводзіць акцыю «Дар музею». Гэтым артыкулам хацелася б падвесці пад ёй своеасаблівую выніковую рысу. Сама акцыя стала рэгулярнай і, што саме прыемнае, — пазнавальнай.

У яе з’явіліся пастаянныя ўдзельнікі, якія штогод прыносяць у музей цікавыя рэчы і даюць ім другое жыццё. І ў гэтым артыкуле хочацца падзякаваць усім тым, хто прымаў у ёй удзел, а таксама планіруе прымаць і надалей.

На гэты раз ў артыкуле з серыі «Музейны архіў» мы падрабязна раскажам аб такіх рэчах як нагрудныя знакі, альбо проста знакі.

Захоўваюцца яны ў фондах Ганцавіцкага раённага краязнаўчага музея ў калекцыі пад назвай «Нумізматыка» ў асобным раздзеле «Фалерыстыка».

Заключны артыкул з нашай серыі «Літаратурная карта Ганцавіцкага раёна» будзе з пазнакаю «на перспектыву». У ім хочацца расказаць аб людзях, памяць аб якіх ў якім-небудзь варыянце варта ў хуткім часе увекавечыць на прасторах нашага края.

Гэта дзве асобы — Вячаслаў Іосіфавіч Несцярук і Артур Бартэльс.

Дні нараджэнняў герояў нашага сённяшняга артыкула прыпадаюць на жнівень — Віктар Канстанцінавіч Гардзей і Васіль Фёдаравіч Праскураў.

Пятая частка нашага літаратурнага падарожжа пройдзе па цэнтральнай частцы Ганцавіцкага раёна і закране непасрэдна раённы цэнтр — горад Ганцавічы, а таксама невялічкую вёску Малыя Круговічы.

Чацвёртым па ліку артыкулам мы прадоўжым сваё падарожжа ў рамках праекта «Літаратурная карта Ганцавіцкага раёна».

На гэты раз мы адправімся на поўдзень і апынёмся ў вёсцы Люсіна, якая стала першым месцам працы класіка беларускай літаратуры Якуба Коласа, а таксама на былым хутары Запрапасць, цяпер — лясное ўрочышча, што размяшчаецца побач з вёскаю Малькавічы, дзе нарадзіўся і правёў свае дзіцячыя гады паэт Іван Піліпавіч Лагвіновіч.

Мы прадаўжаем з вамі сваё падарожжа ў рамках праекта «Літаратурная карта Ганцавіцкага раёна».

На гэты раз мы адправімся на самы ўсход нашага багатага на літаратурныя таленты края, дзе наведаем былы хутар, цяпер — лясное ўрочышча Шарпутоўшчына, тут свае дзіцячыя гады правёў Аляксандр Казіміравіч Сержпутоўскі, а таксама вёску Чудзін — малая радзіма Алеся (Аляксандра) Канстанцінавіча Каско.

Серыю артыкулаў «Музейны архіў», што знаёміць з цікавымі прадметамі з фондаў Ганцавіцкага раённага краязнаўчага музея, мы прадоўжым падарожжам па калекцыі «Рэчавая».

І раскажам у ім пра гісторыю брытвы, якая прайшла эвалюцыйны шлях ад небяспечнай, да электрычнай.

Сваё першае падарожжа ў рамках праекта «Літаратурная карта Ганцавіцкага раёна» мы здзейснілі ў невялічкую вёску Гута, якая дала беларускай літаратуры адразу двух выдатных прадстаўнікоў — Іван Аляксандравіч Кірэйчык і Уладзімір Антонавіч Марук.

Сёння мы таксама застанемся на поўначы Ганцавіцкага раёна і адправімся ў вандроўку ў суседнюю вёску Востраў — радзіма паэта Міхася Рудкоўскага.

Ганцавіцкі раён на літаратурнай карце Беларусі з’яўляецца адметным рэгіёнам, нашыя мясціны багатыя на таленты на ніве літаратуры.

Не здарма ў горадзе Ганцавічы ў пачатку верасня 2011 года святкаваўся Дзень беларускага пісьменства — сёлета была адзначана юбілейная дзесятая гадавіна з моманту правядзення свята рэспубліканскага ўзроўню.

З сакавіка 2020 года Ганцавіцкі раённы краязнаўчы музей пачаў праводзіць акцыю «Дар музею». Яна накіравана на тое, каб неабыякавыя грамадзяне здавалі ў фонды музея разнастайныя рэчы, што маюць гістарычную каштоўнасць, такім чынам прадаўжаючы іх жыццё, але ўжо ў якасці музейнага прадмета, ці нават экспаната.

Дадзеным артыкулам з серыі «Музейны архіў» хацелася б зрабіць своеасаблівую справаздачу аб тым, колькі цікавых прадметаў было перададзена ў фонды музея не толькі з пачатку правядзення акцыі, але і на працягу ўсяго мінулага 2020 года.

Асаблівае месца ў фондах любога музея займаюць рэчы, якія звязаныя з жыццём і дзейнасцю знакамітых людзей. Ганцавіцкаму раённаму краязнаўчаму музею ў гэтым плане вельмі пашанцавала.

Стварэнне, адкрыццё і дзейнасць дадзенай установы культуры цесным чынам пераплятаецца з постаццю класіка беларускай літаратуры Якуба Коласа.

Амаль кожны з нас асабліва ў дзяцінстве займаўся збіраннем розных рэчаў. У невялічкія прыватныя калекцыі траплялі наклейкі з бутэлек, паштовыя маркі, банкноты і манеты, укладышы з жавальных гумак, а таксама шмат чаго іншага, што магло зацікавіць пачынаючага калекцыянера.

Як часта папаўнялася калекцыя новымі рэчамі і як доўга яна існавала ў пераважнай большасці залежала ад самаго чалавека, які займаўся падобным збіральніцтвам.

Трэці матэрыял з рубрыкі «Музейны архіў» будзе прысвечаны калекцыі «Рэчавая», якая з’яўляецца як адной з найбольш буйнейшых па колькасці прадстаўленых прадметаў у фондах Ганцавіцкага раённага краязнаўчага музея, так і ці не самай каштоўнай.

Пад адной агульнай назвай у ёй сабраныя матэрыялы рознай тэматычнай напраўленасці. Тут знайшлося месца прадметам этнаграфіі, рэчам, што належалі вядомым асобам, спартыўным узнагародам, вопратцы, ёсць таксама прадметы, якія расказваюць пра гісторыю развіцця тэхнікі і яшчэ шмат чаго іншага.

Прадоўжыць серыю «Музейны архіў» хацелася б знаёмствам з калекцыяю Ганцавіцкага раённага краязнаўчага музея, што носіць назву «Нумізматыка».

Непасрэдна нумізматыка як навука займаецца вывучэннем грошай, гісторыі грашовага абарачэння, біцця манет; таксама даследуе калекцыяніраванне манет, банкнотаў, заменнікаў грошай і гэтак далей.

Асноўным здабыткам любога музея з’яўляюцца яго фонды. Ганцавіцкі раённы краязнаўчы музей — не выключэнне з гэтага правіла. На сённяшні дзень агульная колькасць прадметаў у фондах музея дасягнула лічбы 7381 адзінка захоўвання.

Па ступені важнасці ўсе прадметы разбіты на два фонды — асноўны і навукова-дапаможны, якія ў сваю чаргу дзеляцца на адпаведныя калекцыі: «Археалогія», «Дакументы», «Нумізматыка», «Рэчавыя», «Фотаздымкі» і іншыя.